بررسی کلینیکی اثر کلرهگزیدین 2% در پروسه آماده سازی عاج بر حساسیت بعد از ترمیم کامپازیت در دندان های خلفی

هدف: این مطالعه تاثیر کلینیکی کاربرد کلرهگزیدین 2% در تهیه حفره را بر حساسیت پس از ترمیم در دندان های خلفی ترمیم شده با کامپازیت ارزیابی نمود. بعلاوه اثر آن را بر روی معیارهای کلینیکی usphs ) modifiedتغییر رنگ مارجینال و تطابق مارجینال )در یک بازه زمانی 6 ماهه مورد بررسی قرار داد. مواد و روش ها: 30 بیمار با دو دندان خلفی پوسیده مشابه در دو سمت فک انتخاب شدند. پس از تهیه حفره، دندان ها در هر فرد بطور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. دندان های گروه کنترل با استفاده از ادهزیو توتال اچ و کامپازیت خلفی ترمیم شدند. در گروه آزمایش روش ترمیم مشابه گروه کنترل بود بجز اینکه پس از مرحله اچینگ و قبل از کاربرد باندینگ، کلرهگزیدین 2% به مدت 60 ثانیه بر روی تمام دیواره های حفره اعمال شد و با پوآر هوا خشک گردید. بیماران در بازه های زمانی یک روز، یک هفته، یک ماه و 6 ماه فراخوانده شدند و از نظر حساسیت پس از ترمیم و برخی معیارهای کلینیکی usphs بررسی شدند. داده ها توسط آزمون دقیق فیشر و آزمون من ویتنی آنالیز شد (05/0 = ?). یافته ها: گروه آزمایش به طور قابل توجهی حساسیت کمتری (8 دندان) را در زمان یک روز نسبت به گروه کنترل (20 دندان) نشان داد (05/0>p). در حالیکه بین دو گروه در سایر زمان های مورد مطالعه اختلاف معنی داری از نظر حساسیت وجود نداشت. دو گروه از نظر دو معیار کلنیکی تغییر رنگ مارجینال و تطابق مارجینال در هیچ یک از زمانهای مورد مطالعه تفاوتی نداشتند (05/0<p). نتیجه گیری: کاربرد محلول کلرهگزیدین در تهیه حفره می تواند بطور قابل توجهی حساسیت ایجاد شده در 24 ساعت اول پس از ترمیم های کامپازیتی را کاهش دهد.